De onthaalmoeder

de onthaalmoeder

Ode aan Tata.  

Checklist ‘mijn negen maanden’

Bij een zwangerschap komen er heel wat praktische zaken bij kijken: het regelen van een babyuitzet, een naam (of meerdere namen) kiezen, aanvraag groeipakket, zwangerschap melden aan de mutualiteit… En dus ook kinderopvang regelen.
Op aanraden van Kind & Gezin doe je dit zelfs best in de eerste maand van de zwangerschap. Mijn vriend en ik vonden dat een beetje absurd. We wilden eerst veilig de drie maanden afwachten. Nu al een onthaalmoeder regelen, gaf me het gevoel ons geheimpje iets te snel publiekelijk te maken. Omdat we toch overal lazen om er niet te lang mee te wachten, regelden we rond de twaalf weken zwangerschap een onthaalmoeder.  

Bij de buren

Twee huizen naast ons woont een onthaalmoeder. Het was dan niet meer dan logisch dat we bij haar eens gingen piepen ter kennismaking en rondleiding. We hadden er een positief gevoel bij, met een paar lichte bedenkingen. Ons plaatsje werd gereserveerd. Weer iets om af te vinken op de checklist.
Tot de onthaalmoeder ons drie maanden later opbelde. Ze stopte er mee; ze ging een nieuwe uitdaging aan. De lieve ik wenste haar over de telefoon veel succes en zei dat ze moest doen wat ze graag wilde doen. De minder lieve ik vloekte toch wel. We waren nog volop aan het bouwen, het was voor ons al druk genoeg.  

Nieuwe zoektocht 

Een nieuwe zoektocht naar een onthaalmoeder dan maar. Mijn eerste tactiek was: rondrijden in de buurt en stoppen bij elke kinderopvang die ik tegenkwam. Een viertal bezoekjes later gaf ik het op. Het was geen efficiënte tactiek. Elke kinderopvang of onthaalmoeder had voor de eerstkomende jaren geen vrije plaats.  

Dan maar een oproepje via Facebook. En meteen reactie: hier nog plaatsen vrij. Dezelfde avond zijn we nog gaan kijken, maar hoewel het een onthaalmoeder van goeie wil was, aarzelden mijn vriend en ik geen moment aan onze keuze. Neen, dit was het helemaal niet. Het lag er vuil, een kwijlende mopshond in de buurt en dan nog een paar andere factoren die ons helemaal niet deden twijfelen aan onze beslissing.  

Gevonden

En toen vonden we Chantal. Na ons kennismakingsmoment hadden we meteen een goed gevoel. Een rustige onthaalmoeder die zich ontfermt over maximum acht kindjes. Een leuke speelruimte, niet te groot, maar met alles wat een kind nodig heeft. Knutselwerkjes en foto’s aan de muur. En niet onbelangrijk: een afgesloten tuintje met allerlei speelgoed. Ja, bij Chantal hadden we een goed gevoel. Zonder twijfelen legden we haar vast.  

Loslaten

En dan was het zover… het allereerste wendagje (nota: halve dag) bij de onthaalmoeder. Omdat het voor ons een spannend moment was, brachten we onze babydochter samen naar de onthaalmoeder. Lees: mama wist dat ze wat emotioneel zou worden en wou papa erbij. Ik hoorde mijn kleine meid huilen toen we de deur dicht trokken en toen kwamen ook de traantjes bij mij. Ik had me voorgenomen om wat me-time te hebben: dus ik genoot van een bad vol schuim. En als snel volgden een berichtje en filmpje van mijn kleine meid, doorgestuurd door de onthaalmoeder. Dit stelde me zo gerust.  

Na twee halve wen-dagen was het dan zo ver: mama terug aan het werk en vanaf nu kleine meid volle dagen naar de onthaalmoeder, afgewisseld met opvang door de grootouders.  

de onthaalmoeder - blokken

Tata

We zijn heel blij dat we plaats hebben gevonden bij onze onthaalmoeder. Ik ben zelfs ook blij dat onze buurvrouw er mee stopte, anders hadden we Chantal niet gevonden.  

Ons Mara gaat heel graag naar ‘Tata’, zoals de kindjes Chantal noemen. Er wordt gespeeld, gezongen, gedanst, geknutseld, geleerd, geravot… Binnen bij minder goed weer en buiten spelen van zodra het zonnetje schijnt.

Niet alleen is de tijd bij de onthaalmoeder heel leerzaam voor onze dochter – want ze leert er echt veel bij – ook voor ons is het leerrijk. Onbewust leert Tata ons ook nieuwe zaken aan en helpt ze ons in de zoektocht naar het ouderschap. Haar rustige aanpak siert Chantal, maar ook haar onbevooroordeelde houding.
Bij het ophalen van de kleine spruit blijf ik vaak nog babbelen en kan ik vragen en ongerustheden stellen waar ik op dat moment mee zit. Maar mijn voornaamste dankbaarheid gaat uit naar de goede zorgen voor onze dochter die altijd tevreden is om naar Tata te gaan. 

verven

Meer lezen?

Dit artikel verscheen intussen op Mama Baas.
Klik hier voor meer artikels over baby en momlife. Je vindt er onder andere deze en andere artikels terug:

Checklist Kind & Gezin

Raadpleeg zeker de checklist van Kind & Gezin met een overzicht van alle administratieve en praktische zaken die bij een zwangerschap komen kijken. Klik hier om het overzicht te bekijken.

Facebooktwitterpinterestlinkedinmail

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *