Van zodra een baby wordt geboren, gaat er voor hen een wereld vol ontdekking open. Die wereld blijven ze ontdekken in elke fase. En daar hoort ook het ontdekken van de afstandsbediening van de televisie bij en speelgoed met allerlei lichtjes en geluiden. Zo ook hier thuis, met onze peuter op ontdekking.
Speelgoed
Het begint al met de eerste stukken speelgoed. Quasi alles beschikt over knoppen om op te duwen en hendels om aan te trekken. Om vervolgens een gekleurd licht te tonen of muziekje af te spelen. En als het even duurt voor die kleine handjes op de drukknop duwen, dan draait het speeltje wel vanzelf af.
Afstandsbedieningen
Al van zodra onze meid spullen kon grijpen en vastpakken, waren haar ogen gevestigd op de afstandsbedieningen. Meervoud, jawel.
Met de ‘bakjes’ van de televisie slaagt ze er in om tijdens het televisiekijken plots te zappen naar een andere zender. Of tijdens het volgen van onze serie of film, opgenomen op de Digibox, wordt het programma doorgespoeld naar het einde of zitten we weer aan het begin.
Intussen verstoppen we de afstandsbediening achter de kussens, zodat er ongestoord tv kan gekeken worden. Dat heeft even geholpen. Totdat onze mini ontdekte dat ze, door op haar stoeltje te gaan staan, nu ook de knopjes van de digibox zelf kan bedienen.
En soms worden we verrast. Dan kijken we welke series of films we recent hebben opgepakt en stellen we vast dat een drie-uur durende uitzending van Q-music plots op onze Digicorder staat. Of een gans seizoen van ‘Sous le soleil’. Geen idee wat voor soort programma dat is.
Ook voor onze rolluiken werken we met, jawel, een afstandsbediening. Weeral een leuk speeltje in de ogen van onze peuter. De rolluiken gaan omhoog, omlaag, omhoog, omlaag. Ik denk dat de buren soms denken: “weeral party daar”.
Ik hoor je al denken: waarom leg je dat dan niet op hoogte, zodat er ze niet aan kan? Wel, dat hebben we geprobeerd, maar onze meid weet altijd een oplossing te vinden om haar streefdoel te bereiken. En dat is wel positief, toch?
Stofzuiger
Nog zo eentje, de stofzuiger. Veel knopjes zijn er niet op het oeroude toestel van mij: een aan/uit knop en een knop om het snoer op te rollen. En vooral die eerste knop blijkt interessant te zijn. Maar niet voor mij. Stofzuigen werd een langdurende opgave, want met een kleine peuter die constant op de aan- en uit knop duwt, raak je niet ver.
Intussen weet ze wat een stofzuiger doet en zet ze hem alleen aan of uit als ik het vraag. En dan komt ze mama flink helpen, lief hé.
Ook onze robotstofzuiger heeft knopjes. Ongeveer een jaar geleden slaagde onze meid er in om te installeren dat het ding ’s nachts in gang schiet. Ik wist niet eens dat dat kon, maar dus wel heel handig. Stipt om 02u deed de robot haar ronde en lag het ’s morgens proper. En wij als ouders stonden perplex, want we wisten zelf niet eens hoe we die timer moesten inschakelen.
Smartphone
Tsjah, hier moet ik niet veel over zeggen: een smartphone. Nog zo’n ding met veel knopjes, geluidjes en beelden. Het swipen zat er meteen in. Nu maar hopen dat ze geen Tinder heeft geïnstalleerd; daar mag ze nog een jaar of twintig mee wachten.
Meer lezen?
Voor meer artikels over baby en momlife klik hier. Dit artikel verscheen intussen ook op Mama Baas.